Gjarpëri

Zvarritej ne toke ngadalë

i frikshëm gjarpri helmues

dhe sytë e mi i fiksova

ne ecjen e tij dredhues

i frikshëm ne pamjen e pare

mu duk mua kur  e pashe

 menjëherë e mblodha veten

vendosa qe me gur ta vras

gurin qe shkëputa nga toka

me dha një ndjenje  guximi

ndaj e lëshova furishëm atë

ngordhja  e tij ishte qëllimi

gjarpri  u përpëlit disa here

ashtu me dysh i gjysmuar

e qëllova përsëri ne koke

se akoma s’kisha besuar

kur ne funde u binda

qe gjarpri kishte ngordhur

u afrova ne  hijen e një peme

për tu ulur dhe për çlodhur

ashtu te ndare ne dy pjesë

 e lash unë  ne mes te rrugës

gjarprin helmues qe pashe

se ma solli ne maje te hundës

te lehtësuar e ndjej veten

qe vrava një kafshe  te lig

ndaj vërtetë e meritonte

nuk kishte tjetër logjik

Engjëll Shehu